ميترسم از روزی كه كافه ها نيز برايم ورود ممنوع نشان دهند...

حق دارند...كافه جای كسانی مثل من نيست...

كافه جای همان دو نفره هاست...

براي اعصاب خودم هم بهتر است...

به جايش مينشينم در اتاق...

صداي موزيك فلامنكو را تا آخر ميبرم...

گريه ميكنم...

مست ميشوم...

و خون بالا می آورم...

البته دیگران هيچوقت نمی فهمند...

و همیشه من را

دخترک شاد قبلی میبینند....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: